hersenspinsels
Kleine columns over het leven na een hersenbloeding
ter herkenning en ook ter lering en vermaak.
Gelukkig heb ik leren vissen van mijn vader; geen hogeschoolvissen maar gewoon in de gracht achter ons [...]
Laatst heb ik me met het spreekwoordelijke busje-komt-zo laten ophalen. Ik was bij vrienden wezen schuilen voor [...]
Rond de schemer deed ze haar laarzen aan, niet dat het regende, maar om de teken tegen [...]
Op het blauwe antislipmatje draai ik de percolator met één hand open, schep er twee flinke lepels [...]
Het is zondagochtend en ik restaureer mijn enige colbertje omdat de voering eronderuit komt. Morgen ga ik [...]
Op weg naar mijn moeder stapt een club verklede mensen bij mij in de tussencoupé. Het is [...]
Door de droogte van afgelopen zomer zijn veel bomen verzwakt op Petersburg en dat betekent: zagen en [...]
Op het station kijk ik naar de neuzen van mijn schoenen. Ook als ik loop. In de [...]
In mijn buurbos heersen rechtse ideeën: het bos wordt uitgedund en alle niet inheemse bomen, naaldbomen in [...]
‘Kijk uit voor die mat’, ‘Blijf maar zitten ik kom wel naar je toe’, ‘Laat mij je [...]
Wachtend op de taxi die mij van het zwembad naar huis brengt, kijk ik naar vaders en [...]
Wat een kakafonie bij het ochtendgloren. Al die trillende vogelkeeltjes die vriend en vijand willen imponeren. Ik [...]
Een statistisch puntje op een grafiek, een scan op een scherm, een voetnoot bij een onderzoek, bleek [...]
Ik leef nog op de adrenaline van mijn oude leven, het leven van een vrouw met ambities; [...]
Halverwege de brug stond als gewoonlijk een file. Het deerde me niet; ik reed mijn oldtimer met [...]
‘Ik ga echt niet op een driewieler!’ zei ik stellig tijdens de tweemaandelijkse bespreking in het revalidatiecentrum [...]
Gisteren ging ik fietsen buiten het hek. Op mijn tweewieler (ja, ik heb ook een driewieler en [...]