Jaren geleden bracht Sint-Nicolaas een meccanodoos bij ons thuis. Voor mijn broer. Een doos vol tandwielen, moeren, bouten, geperforeerde plaatjes inclusief voorbeelden van bruggen, kranen en auto’s. Make and know werd Méccano en mijn broer werd een heuse ingenieur.

kleine modules

De tentoonstelling van René Roeten bij DE.GROEN heeft een hoog make-and-know-gehalte. Met handgevormde zichzelf herhalende onderdelen van piepschuim, karton of MDF maakt hij beelden, wandobjecten en reliëfs. Van hebbeding- tot museumformaat. De praktische toepasbaarheid laat hij links liggen, hij bouwt geen bruggen of kranen maar focust zich op het onderzoek naar gestolde beweging, zelfdragende constructies en eeuwige schoonheid. Uiterst precies bouwt hij via kleine modules aan een groter verhaal.

de gulden snede

Minutieus snijdt René Roeten stempels uit gummetjes, nauwgezet bepaalt hij op schaal de maat van een beeld en zorgvuldig schuift hij met puzzelstukjes alsof hij de mathematische principe van de gulden snede intuïtief kent. Voor het landschap van de Kartografieën snijdt hij met een warme draad 3D-puzzelstukjes uit het isolatiemateriaal en duwt of trekt de stukjes in positie zodat het evenwicht zich herstelt, de verhoudingen kloppen en de schoonheid zich manifesteert. Noem het de gulden snede, de menselijke maat of toeval; het werkt.

grijsboard en kokertjes

R-frame, een reuzenketting die quasi-nonchalant aan de muur hangt is mijn favoriet. Het is een stilstaand moment van beweeglijkheid, opgebouwd uit veertien identieke uit grijsboard gesneden vormen, verdikt met piepschuim en scharnierend gemaakt met kokertjes. Door eindeloos oefenen met knippen, snijden, zagen, plakken en kijken, wikken en wegen en nog meer kijken ontstaat het beeld zonder voorbeeld, het is een hersenspinsel, een verlengde van hemzelf. De binnenwereld heeft een gezicht gekregen in de buitenwereld. Zodra ik me omdraai verandert de ketting van vorm ­– zo lijkt het. René Roeten maakt het en weet het. Make and know.